هیدراتاسیون به مقدار آب در بدن اشاره دارد و حفظ هیدراتاسیون طبیعی در گربه ما (و در بدن خودمان!) برای انواع عملکردهای حیاتی از جمله تنظیم دما، حفظ غلظت طبیعی الکترولیت ها و هضم غذا ضروری است. مقدار آب در بدن تابعی از میزان جذب و دفع آن است. هر شرایطی که در آن مصرف آب کاهش یابد و یا از دست دادن آب افزایش یابد (یا ترکیبی از این دو) می‌تواند منجر به کم‌آبی بدن شود که در نتیجه کل آب بدن کاهش می‌یابد.

کم آبی می تواند باعث تعدادی از مشکلات سلامتی شود، از جمله کاهش گردش خون که منجر به اختلال عملکرد چند اندام، ناتوانی در کنترل دمای بدن، آریتمی قلبی و اختلال عملکرد عصبی می شود. واضح است که کمک به گربه‌ها برای جلوگیری از کم‌آب شدن آن‌ها جنبه بسیار مهمی از حفظ سلامتی آن‌ها است، و آگاهی از اینکه چگونه می‌توانیم این کار را انجام دهیم، یک جزء حیاتی در نگهبانان خوب بهزیستی آنها است.

گربه ها باید روزانه به ازای هر پنج پوند وزن لاغر حدود 4 اونس آب مصرف کنند، بنابراین یک گربه متوسط ​​10 پوندی باید حدود یک فنجان آب در روز بنوشد. توجه به این نکته مهم است که گربه هایی که غذای مرطوب می خورند، که می تواند تا 80 درصد آب داشته باشد، ممکن است کمتر بنوشند، و گربه هایی که غذای خشک می خورند معمولاً مقدار بیشتری از آب مورد نیاز روزانه خود را با نوشیدن تامین می کنند.

علائم کم آبی بدن شامل بی حالی، ضعف، کم اشتهایی، خشکی غشاهای مخاطی و در موارد شدیدتر، چشم فرورفته در حدقه است.

شایع ترین علل کم آبی در گربه ها بیماری هایی است که باعث افزایش از دست دادن آب می شوند. بیماری مزمن کلیه ، دیابت ، استفراغ ، اسهال و پرکاری تیروئید همه در این دسته قرار می گیرند. افزایش از دست دادن آب همچنین می تواند توسط برخی داروها، از جمله دیورتیک ها که معمولا برای درمان بیماری قلبی استفاده می شوند، ایجاد شود . گربه ها ممکن است به دلیل ضعف/بی حالی، کاهش اشتها، تردید در نوشیدن در نتیجه مشکلات دندانی، و عدم دسترسی به کاسه آب به دلیل عدم تامین آب (یا سبک زندگی در فضای باز بدون دسترسی به آب) کاهش مصرف آب را تجربه کنند. یا درگیری های سرزمینی بین گربه ها در یک خانواده.

شاخص های فیزیکی کم آبی شامل غشاهای مخاطی خشک/چسبنده (معمولاً در لثه ها بررسی می شود) و کاهش تورور پوست (الاستیسیته) است. تورور پوست را می‌توان با بلند کردن آرام پوست روی شانه‌ها و تعیین مدت زمانی که طول می‌کشد تا به حالت اولیه خود بازگردد، آزمایش کرد. در گربه‌هایی که به طور معمول هیدراته می‌شوند، این باید تقریباً بلافاصله رخ دهد، در حالی که در گربه‌های کم‌آبی، ممکن است خیلی بیشتر طول بکشد، و در برخی موارد ممکن است پوست «چادر» باقی بماند. توجه به این نکته حائز اهمیت است که گربه های سالمند ممکن است حتی زمانی که به طور معمول هیدراته هستند، تورور پوست کاهش یافته است.

از گربه ها می توان با داشتن آب شیرین در مکان هایی که به راحتی می توانند به آن دسترسی داشته باشند و با اطمینان از اینکه هیچ درگیری بین گربه ها و/یا حیوانات خانگی دیگر وجود ندارد که ممکن است منجر به “ممنوع شدن” یک گربه خاص از حضور در گربه شود، تشویق شود که مصرف آب خود را افزایش دهند. کاسه آب توسط دوستان چهار پا دیگر در خانه. برخی از گربه‌ها با داشتن فواره‌های آب، میزان مصرف آب خود را افزایش می‌دهند، اما ترجیحات فردی گربه‌ها برای این فواره‌ها متفاوت است. تغذیه با غذای مرطوب و/یا افزودن آب به غذا راه خوب دیگری برای افزایش مصرف آب است. و در برخی موارد، طعم دادن به آب با مقدار کمی آب از یک قوطی ماهی تن یا آب مرغ کم سدیم می تواند گربه را وادار به نوشیدن بیشتر کند.

اگر نگران کم آبی شدن گربه خود هستید، باید فوراً با دامپزشک تماس بگیرید. کم آبی را می توان جدا از اقدامات داخل منزل (مصرف بیشتر غذای تر) در محیط بالینی دامپزشکی با مایع درمانی داخل وریدی یا زیر جلدی درمان کرد، و بازگرداندن هیدراتاسیون طبیعی اغلب یک هدف اصلی درمان در گربه هایی است که با انواع بیماری ها تشخیص داده می شود. البته، تعیین دلیل کم آبی یک گربه یکی دیگر از جنبه های بسیار مهم ارائه مراقبت های دامپزشکی بهینه است.

با کلینیک تخصصی دامپزشکی کارو تماس بگیرید و راهنمایی لازم را دریافت کنید